Mieszkanie lub dom jednorodzinny.

Jak nie stracić mieszkania po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej?

Jak zachować mieszkanie po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej.

Przeszkodą w staraniach o ogłoszenie upadłości konsumenckiej, dla niejednego z dłużników, zwłaszcza tych którzy jeszcze nie doczekali egzekucji komorniczych jest obawa stracenia najcenniejszego zazwyczaj dla nich składnika majątku tj. nieruchomości. Jeśli dłużnik nie jest już w stanie, w ramach samodzielnych działań restrukturyzacyjnych, uchronić nieruchomości przed zajęciem jej przez wierzycieli, powinien liczyć się z tym, że nieruchomość taką prędzej czy później straci. Niemniej decyzja o oddaniu majątku w ręce syndyka, a następnie sprzedaż nieruchomości w toku postępowania upadłościowego nie jest łatwa. Dlatego zastanowić się trzeba, czy istnieje możliwość uniknięcia sprzedaży nieruchomości w postaci lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego po ogłoszeniu upadłości przez konsumenta.

Zasady ogólne dotyczące nieruchomości po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej.

Jeżeli po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej okaże się, że w skład masy upadłości wchodzi lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny, w którym zamieszkuje upadły, a konieczne jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych upadłego konsumenta i osób pozostających na jego utrzymaniu, wówczas z sumy uzyskanej z jego sprzedaży wydziela się upadłemu kwotę odpowiadającą przeciętnemu czynszowi najmu lokalu mieszkalnego w tej samej lub sąsiedniej miejscowości. Taki czynsz obejmuje najem od dwunastu do dwudziestu czterech miesięcy. Innymi słowy chodzi tutaj o to, aby upadłemu konsumentowi zagwarantować środki pieniężne na nowy start.

Jaki jest cel upadłości konsumenckiej.

Celem upadłości konsumenckiej jest takie prowadzenie postępowania aby rzetelny dłużnik uzyskał możliwość oddłużenia. Niemniej trzeba pamiętać, że jeśli jest to możliwe to należy dążyć do zaspokojenia wierzycieli w jak największym stopniu . Wynika to wprost z przepisów art. 2 ust. 2 ustawy prawo upadłościowe. Tym samym w sytuacji gdy dłużnik posiada majątek, syndyk nie może go nie likwidować, albo przynajmniej nie może dążyć do jego likwidacji, czyli sprzedaży. Reasumując w toku upadłości konsumenckiej dochodzi do likwidacji majątku dłużnika (spieniężenia tego majątku) i spłacenia wierzycieli. Oczywiście dotyczy to sytuacji gdy dłużnik majątek ten posiada.

Układ w upadłości konsumenckiej.

Zgodnie z przepisami można jednak osiągnąć cele postępowania tj. zarówno oddłużenie konsumenta, jak i zaspokojenie wierzycieli w drodze układu z wierzycielami. Chodzi tutaj o swoistą umowę, porozumienie z wierzycielami, zawieraną przed sądem, w której dochodzi do ustalenia zasad spłaty zobowiązań upadłego. Taki układ, upadły zawiera na zgromadzeniu wierzycieli. Nic nie stoi na przeszkodzie aby wniosek o zwołanie zgromadzenia wierzycieli złożyć już we wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Wówczas sędzia komisarz postanowieniem może wstrzymać likwidację majątku dłużnika. Do zwołania zgromadzenia wierzycieli dojdzie jednak wtedy, gdy upadły uprawdopodobni, że taki układ zostanie zawarty i wykonany, lub gdy poprą taki wniosek wierzyciele reprezentujący co najmniej 50% sumy wierzytelności dłużnika. Rolą dłużnika więc jest aktywne przekonywanie wierzycieli aby byli zainteresowani dojściem do porozumienia na takim zgromadzeniu, w toku upadłości konsumenckiej.

Zmiana przepisów dotycząca zawierania układu na zgromadzeniu wierzycieli, związana ze zmianami w upadłości konsumenckiej począwszy od 24 marca 2020 roku.

W ustawie prawo upadłościowe, po zmianach wchodzących w życie w dniu 24 marca 2020 roku, dodano Tytuł VI regulujący postępowanie i zasady zawierania układu przez osobę fizyczną nieprowadząca działalności gospodarczej.

Według nowych przepisów, sąd może skierować dłużnika, który złożył wniosek o ogłoszenie upadłości, do postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli, chyba że dłużnik we wniosku o ogłoszenie upadłości złożył oświadczenie, że nie wyraża zgody na udział w postępowaniu o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli. Ważnym więc jest aby konsument pamiętał, że jeśli nie jest zainteresowany zawieraniem układu, winien stosowne oświadczenie zawrzeć już we wniosku o ogłoszeniu upadłości.

Jeśli dłużnik, złoży wniosek o otwarcie postępowania układowego, sąd uwzględni go, jeżeli możliwości zarobkowe dłużnika oraz jego sytuacja zawodowa wskazują na zdolność do pokrycia kosztów postępowania o zawarcie układu oraz możliwość zawarcia i wykonania układu z wierzycielami. Sam wniosek o otwarcie postępowania, podobnie jak wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej, powinien być sporządzony na formularzu.

Wniosek powinien odpowiadać warunkom formalnym, podobnie jak wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej oraz zawierać wstępne propozycje układowe, czyli propozycje dłużnika, w jakiej części i na jakich zasadach chciałby spłacić wierzycieli.

Jeśli dłużnik będzie zainteresowany wszczęciem takiego postępowania, to niestety będzie ono dla niego droższe. Zobowiązany będzie on bowiem uiścić zaliczkę na wydatki postępowania w wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w trzecim kwartale roku poprzedniego, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, pod rygorem zwrotu wniosku.

Jeśli Sąd uwzględni wniosek dłużnika, otworzy postępowanie o zawarcie układu oraz wyznaczy nadzorcę sądowego.

Nadzorca sądowy jest zobowiązany:

1)sporządzić w porozumieniu z dłużnikiem propozycje układowe;

2)sporządzić spis wierzytelności;

3)sporządzić spis wierzytelności spornych;

4)zwołać zgromadzenie wierzycieli w celu głosowania nad układem.

Uczestnik postępowania może głosować na zgromadzeniu wierzycieli również przez pełnomocnika. Pełnomocnikiem może być również jeden z wierzycieli. Układ zawierany jest na zwołanym zgromadzeniu wierzycieli, któremu przewodniczy nadzorca sądowy.

Jeżeli istnieją możliwości techniczne, głosowanie na zgromadzeniu wierzycieli może zostać przeprowadzone z wykorzystaniem elektronicznych środków komunikacji. Na zgromadzeniu wierzycieli można zawrzeć układ, jeżeli w zgromadzeniu uczestniczy co najmniej jedna piąta wierzycieli uprawnionych do głosowania nad układem.

Uchwała zgromadzenia wierzycieli o przyjęciu układu zapada, jeżeli wypowie się za nią większość głosujących wierzycieli, którzy oddali ważny głos, mających łącznie co najmniej dwie trzecie sumy wierzytelności przysługujących głosującym wierzycielom. Układ jest zawierany na okres nieprzekraczający 5 lat.

Jeśli jesteś zainteresowany kolejnymi ciekawymi informacjami dotyczącymi upadłości konsumenckiej, czytaj naszego bloga!

Chcesz zapytać, skonsultować swoją sprawę? Nasi specjaliści w upadłości konsumenckiej chętnie odpowiedzą na Twoje pytania.